Ανακοίνωση Νο 153
Το δεδομένο της αύξησης των κρουσμάτων της πανδημίας στον κοινωνικό ιστό, φέρνει και την αντίστοιχη αύξηση των κρουσμάτων στους συναδέλφους. Συνέπεια αυτού, είναι, όπου υπάρχει κρούσμα σε κατάστημα, να πρέπει να παραμείνει το προσωπικό του για μία εβδομάδα σε καραντίνα, μέχρι να ολοκληρωθούν τα απαιτούμενα τεστ. Η αύξηση των κρουσμάτων έφερε αντίστοιχη αύξηση κρουσμάτων στα καταστήματα και αυτή με τη σειρά της, την ανάγκη αύξησης του αριθμού των εργαζομένων, στη λεγόμενη «task force», η οποία καλείται να αντιμετωπίσει την παραπάνω κατάσταση και να διατηρήσει ανοιχτά τα καταστήματα.
Η διευκρινιστική εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, επί της παρ. 1α) της υπό στοιχεία 8689/198/25.02.2021ΚΥΑ (Β’756)και της παρ.1Β του άρθρου 1 της υπό στοιχεία Δ1α/ΓΠ.οικ.13805/03.03.2021 ΚΥΑ ( Β’ 843), δίνουν στους εργοδότες το δικαίωμα της κάλυψης του απαιτούμενου ποσοστού σε τηλεργασία, από το σύνολο του προσωπικού και όχι ανά τμήμα ή υποκατάστημα.
Σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, «κάποιοι»* πανηγυρίζουν για τη μείωση των εργαζομένων στα καταστήματα. Η αλήθεια όμως είναι, ότι απέναντί μας έχουμε εργοδότες, που σε κάθε περίσταση επιδιώκουν τη μείωση των εργαζομένων τους και οι ίδιοι «κάποιοι»*, τους δίνουν το καλύτερο επιχείρημα: ότι τα καταστήματα λειτουργούν επιτυχώς και με λιγότερο προσωπικό, δικαιώνοντας έτσι τις αναφορές των εργοδοτών για «πλεονάζον προσωπικό». Κάτι που για εμάς δεν ισχύει, δεν το δεχόμαστε και δε θα μπορούσαμε, τη στιγμή που μιλάμε για υποστελέχωση, να το υποστηρίξουμε.
Όμως τι να πεις για «κάποιους», που εκμεταλλεύονται πάντα τις δυστυχέστερες εξελίξεις, για να εξαντλήσουν τα μελάνια τους σε ανακοινώσεις περί δικαίωσης. Έχει άλλωστε συμβεί και στο παρελθόν: Οι ανθρωποθυσίες, ή αλλιώς όπως ξεστομίστηκε από τα χείλη «κάποιων», ότι «οι αγώνες έχουν και τις θυσίες τους» (RBU), είναι η πρακτική «κάποιων» για αυτοεπιβεβαίωση. Αρκεί οι ανθρωποθυσίες να μην αφορούν στους «δικούς τους ανθρώπους». Δε θα ανοίξουμε το δρόμο για θυσίες, στο βωμό προσωπικών φιλοδοξιών. Δε θα ανοίξουμε το δρόμο για θυσίες, στο βωμό αναπαραγωγής ψευδών ειδήσεων, συγκεκριμένων μέσων.
Σε μια εποχή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στη χώρα μας, αγωνιούν για το ποια θα είναι η μέρα που θα τους δοθεί η ευκαιρία να εργαστούν ξανά, θα ήταν τουλάχιστον αδαές και ρηχό, να πανηγυρίζουμε που στην Τράπεζα κάποιοι δε θα δουλεύουν. Και για να θέσουμε τα πράγματα στο σωστό βαθμό:
Την «πίσω πόρτα» δεν την ανοίγει ο Σύλλογος που θέλει να δουλεύουν οι εργαζόμενοι με όρους και ακόμα περισσότερους κανόνες ασφαλείας της υγείας τους. Την ανοίγουν οι «κάποιοι»* που πανηγυρίζουν, ότι η δουλειά πρέπει και μπορεί να βγαίνει και με λιγότερους εργαζόμενους. Γιατί στο τέλος της διαδρομής, αυτό το οποίο πανηγυρίζουν οι «κάποιοι»*, είναι αυτό, για το οποίο θέλει να πανηγυρίσει και ο εργοδότης.
Τελικά, εργοδοτικός, δεν είναι εκείνος που ανησυχεί για το αύριο και το φωνάζει για να ετοιμαστούν όλοι να το ανατρέψουν, αλλά εκείνος που στρώνει το χαλί της επιχειρηματολογίας του εργοδότη και δημιουργεί το άλλοθι των εξελίξεων που επιθυμεί ο εργοδότης.
Εμείς, συνεχίζοντας την προσπάθειά μας για τη διασφάλιση της υγείας των συναδέλφων, καλούμε την Τράπεζα, στη διατήρηση των ευνοϊκότερων από τις οδηγίες του ΕΟΔΥ μέτρων, που είναι:
Την καλούμε, επίσης:
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να βρούμε και να υποστηρίξουμε εκείνη την ισορροπία που θα διασφαλίζει την υγεία μας, μαζί με τους όρους διασφάλισης της εργασίας μας.
* «Κάποιοι»: Σύλλογος Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς
Για το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.Ε.Τ.Π.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Βάιος Νάκος Στέλιος Μουλακάκης